Knolboterbloem - Ranunculus bulbosus
Ranonkelfamilie - ranunculaceae
Bijenplant, hommelplant, drachtplant.
Een overblijvende (vaste) plant
Bloeiperiode: april-juni
Bloem: geel; bloeiwijze pluimvormig vertakt, bloem alleenstaand, kelkbladen terug geslagen tegen de steel
Blad: diep in drieën gedeeld; de onderste met drie  gelobde en getande slippen; bladstelen afstaand behaard.
Vrucht: dopvrucht
Overige: stengelvoet vlak onder de grond knolvormig
Hoogte: 0,15-0,3 m
 
 
 
 
Milieu & groeiplaats: droge of vochthoudende, voedselarme tot matig voedselrijke leem- en zavelgronden en op leem- of kalkhoudend zand; in grazige vegetaties bermen, grasvelden en dijken; zon.
Verspreiding in Nederland: Algemeen tot vrij algemeen in het rivierengebied, Zuidwest-Nederland, duingebied ten zuiden van Bergen, veel op Texel. Daarbuiten zeldzamer.
Toepassing: kan ook in tuinen in grasland worden toegepast.
Beheer: het is een van de weinige soorten die in grazige vegetaties op schrale bodem dominant kan optreden.  Moet op voedselrijke bodem tweemaal per jaar worden gemaaid in juli en in het najaar; op schralere bodems waarin de vegetatie meer gedifferentieerd is en de grassen en minder aanwezig zijn is een maaibeurt in het najaar voldoende. Gefaseerd maaiden voor bloembezoekende insecten is gewenst.
Wilde solitaire bijenMeer:
  Ranonkelbij Chelostoma florisome Is afhankelijk van boterbloem (Ranunculus)
Zandbijen - Andrena
  Asbij A. cineraria  
  Grasbij A. flavipes  
  Roodgatje A.Haemorrhoa  
  Viltvlekzandbij A. nitida  
  Witbaardzandbij Andrena barbilabris  
  Zwartbronzen zandbij A. nigroaenea  
  Rosse metselbij Osmia bicornis  
Dracht: nectar en geel stuifmeel. Indicatie voor dracht: code 1.
 
Platen knolboterbloem - Ranunculus bulbosus - (Bron links: Flora Batava, Jan Kops en F. W. van Eeden; rechts: Carl Axel Magnus Lindman: Bilder ur Nordens Flora )
 
Plant en bloem

 
Kelkbladen teruggeslagen tegen de steel
 
Een onbemest hooiland bij Wijk bij Duurstede
 
Een wegberm op Texel
 
De combinatie knolboterbloem en akkerhoornbloem komt vaak voor
 
Boerenland: de grens tussen intensief en extensief beheer is scherp